En weer is er een roman waarin de Beethovenstraat het decor vormt. Na Tramhalte Beethovenstraat (Grete Weil, 1963), Red ons, Maria Montanelli (Herman Koch, 1989) en Blauwe maandagen (Arnon Grunberg, 1994) is de straat nu plaats van handeling in David Pefko's debuutroman Levi Andreas.
De straatnaam wordt weliswaar nergens genoemd, maar de auteur bevestigt zelf desgevraagd dat de Beethovenstraat model heeft gestaan bij zijn beschrijving van de omgeving van de stomerij die een belangrijke rol speelt in zijn boek.
Hoofdpersonen zijn de gesjeesde psychologiestudente Rosa, die na de zelfmoord van haar moeder in een stomerij is gaan werken, en de leugenachtige Levi Andreas. Rosa gaat op zoek naar Levi als zij een briefje van hem vindt in de borstzak van een overhemd dat hij wil laten strijken. Ze verlaat Amsterdam, reist Levi achterna via Brussel en New York en belandt uiteindelijk in Zuid-Amerika. Het boek is in diverse kranten welwillend gerecenseerd, maar werd in Het Parool afgebrand door buurtbewoner Arie Storm. De teneur van de kritiek (Storm uitgezonderd): veelbelovend debuut, maar het tweede deel is nogal langdradig (wat ik kan beamen).
Een Beethovenstraat-klassieker zal het boek niet worden: daarvoor bevat het te weinig straatrumoer.
Misschien komt die klassieker nog? Ook al wordt de Beethovenstraat daarin niet (meer) genoemd....
BeantwoordenVerwijderen